Een shiatsu-therapeut over hoe een goede zithouding aannemen …..
Tot halverwege de 20ste eeuw beschouwde men zazen enkel als een spirituele trainingsmethode. Alleen religieuzen en enkel filosofen waren erin geïnteresseerd als beoefening van het diepe ontwaken dat gebaseerd is op de subjectieve ervaring.
Vandaag toont wetenschappelijk onderzoek
dat zazen niet alleen een religieuze oefening is, maar dat het daadwerkelijk je lichaam en geest bijstelt, een manier om een echt evenwicht te verwezenlijken.
In zazen kunnen we de spier-, beender- en zwaartekrachtspanningen correct verdelen. In de houding wordt ons systeem bijgesteld, wat zich toont in de registratie van de spieractiviteit en de beheersing van het basismetabolisme van iemand in zazen. Zazen zorgt voor een optimaal lichamelijk evenwicht en bevrijdt je van alle ongemakken die voortkomen uit slechte gewoonten die zich in je lichaam genesteld hebben.
Zazen wordt traditioneel beoefend in de hele of halve lotushouding, eenvoudigweg omdat het zo’n stabiele, open en alerte houding is. Toch is de (halve) lotus niet voor iedereen evident of haalbaar. Binnen de marges van de mogelijkheden hier en nu is het aan te raden om bij elke sessie te proberen zo dicht mogelijk bij deze houding te komen.
Zo vraagt zazen meteen een lichamelijke investering en vermijd je in een al te eenzijdig mentale ‘trip’ terecht te komen.
De traditionele houding wordt als volgt ingenomen. We zitten met de benen gekruist op een dik, rond kussen (zafu). Het bekken is naar voor gekanteld, zodat de knieën goed tegen de grond drukken. Vanuit deze basis duwen we de wervelkolom naar boven. We drukken met onze knieën tegen de aarde en met de top van ons hoofd tegen de hemel.
De kin is ingetrokken, de nek is gestrekt en de schouders zijn ontspannen.
De handen liggen in de schoot, met de palmen naar boven. De linkerhand ligt op de rechterhand, en de duimen raken elkaar horizontaal. De handen vormen zo een mooie ovaal, en de zijkanten blijven in contact met de onderbuik.
