Profundo: interreligieus en inter-levensbeschouwelijke verkenning in Oostende
Onze Zen-groep werd gevraagd om mee te werken aan een gemeenschappelijk project van de Stad Oostende (dienst Samenleving) en de vzw Kerkwerk Multicultureel Samenleven W-Vl.
Opzet was om de mensen te laten kennis maken met de veelzijdigheid van het levensbeschouwelijk landschap in Oostende om zo meer openheid en verdraagzaamheid te stimuleren. Naast onze Zen-boeddhistische inbreng werkten ook de Tibetaanse gemeenschap, diverse christelijke gemeenschappen-, de moslim-, en Hindoe-gemeenschap en de georganiseerde vrijzinnigheid aan dit tweedaags initiatief mee.
Op zondag stelden we onze deuren open voor het ruime publiek ; op maandag kregen laatstejaars secundair onderwijs een bondige initiatie in het Zenboeddhisme annex zazen (zittende meditatie). Concreet bezochten een 150-tal mensen , verspreid over kleine groepen, onze “tijdelijke dojo” in het stadhuis van Oostende (waarvoor dank aan het stadsbestuur).
Wegens de door de organisatoren voorziene beschikbare tijd per groep (30 minuten) moesten we heel summier blijven in onze uitleg. Bezoekers werden dan ook uitgenodigd om, na het beëindigen van de met de stadsgids voorziene toer, terug te keren voor meer info indien gewenst.
Wat ons opviel was, dat nog veel mensen het boeddhisme als godsdienst definieerden. We vonden het dan ook belangrijk om dit misverstand te duiden en te beklemtonen dat er in het boeddhisme geen “godsconcept” wordt gehanteerd. Dat we met andere woorden, als mens zelf verantwoordelijk zijn voor de wijze waarop we ons leven inhoudelijk uitbouwen en ons verhouden tot de anderen en de omgeving.
Momenteelsubsidieert de Belgische staat de zes erkende godsdiensten: het Jodendom, de islam en de Katholieke-, Anglicaanse-, Orthodoxe- en Protestantse christen gemeenschappen. Voor wat het niet-confessionele luik betreft is deze subsidiëring momenteel beperkt tot de georganiseerde Vrijzinnigheid, maar de erkenningsprocedure voor het boeddhisme binnen deze zelfde niet-confessionele pijler is lopende.
We schetsten kort het ontstaan van het boeddhisme binnen een vooral Brahmaanse en Hindoeïstische biotoop, de geografische verspreiding ervan en welke invloeden deze levensbeschouwing onderging via lokale culturen en tijdsgeest. Ook de meer recente ontwikkeling van wat we gemakkelijks halve Westers boeddhisme noemen kwam aan bod.
Rode draad in onze duiding bleef echter het belang van onze meditatiepraktijk: “zazen” geheten. Als boeddhist zijn we er van overtuigd dat de stilte-beoefening ons aandachtiger, inzichtelijker en bewuster van onze eigen verantwoordelijkheid laat omgaan met wat het leven ons brengt: zoets EN zuurs. Een beoefening die een heel krachtig antidotum aanbiedt om steviger geworteld te zijn en beter om te gaan met stress en spanning inherent aan onze drukke westerse samenleving.
“Bevrijding komt niet door op te stijgen naar een hogere werkelijkheid, maar door de werkelijkheid waarin we leven helemaal onder ogen te zien.” Dhammaketu.